Aan de hand van één concreet geval leidde Eikelenboom ons door alle stadia van gecompliceerd en meticuleus sporenonderzoek dat van een anoniem lijk in het bos moet leiden naar een dader. En je vermoedde het al, dat is geen flitsend werk vol glamour en geweld, maar een vaak langdradig en ingewikkeld proces. Noodgedwongen werd ook Eikelenboom’s college daardoor een nogal technisch verhaal, met veel vaktermen en onduidelijke DNA-grafieken en sommetjes.

Gelukkig waren er ook fijne foto’s van een bebloede sofa, bloedspatpatronen op de muur en een bloedbad in het halletje van de woning waar het slachtoffer – half gewurgd – voor alle zekerheid was bewerkt met een mes. Larven in de hals van de dode gaven een vrij precieze indicatie hoe lang geleden haar lichaam was gedumpt in het bos.

Vingerafdrukken en DNA-sporen bleken overeen te komen met gegevens in databanken, zodat toch nog redelijk snel een verdachte kon worden geïdentificeerd. Daar was wel een langdurig proces van vrijmaken en interpreteren van DNA-materiaal aan vooraf gegaan.

Ontkennen had geen zin: geconfronteerd met het technische bewijs stond de verdachte voor de onmogelijke opgaaf zijn verhaal enigszins in overeenstemming te brengen met het bewijs en zichzelf toch vrij te pleiten. Het Openbaar Ministerie veegde zijn ‘noodweer’-praatje van tafel en eiste tien jaar plus tbs.

Programma’s als CSI mogen dan onrealistisch zijn, ze missen hun uitwerking op de echte wereld niet: daders weten beter dan ooit waar ze op moeten letten om geen DNA- of vezelmateriaal achter te laten bij hun slachtoffers. De verkrachter doet een condoom om, en de wurger latex handschoenen. Het wachten is op de seriemoordenaar in wit beschermpak met een kapje voor de mond en plastic zakjes om zijn schoenen…

Terwijl het geluid van de hoosbuien in de Juliet-tent hem bijna overstemde (ook binnen hielden we het niet helemaal droog), vatte Eikelenboom de belangrijkste verschillen tussen CSI en de realiteit nog even samen: echte forensisch onderzoekers dragen geen wapens, dragen wel altijd slecht zittende beschermende pakken, ondervragen geen getuigen, achtervolgen geen verdachten, zoenen niet tijdens het werk en verdienen een heel stuk minder dan CSI-acteurs.